Ηγέτες με πυγμή να μάχονται για το δίκιο της Ελλάδας. Άκουσαν το πολυπόθητο «ΟΧΙ» απέναντι στον κατακτητή και κατέβηκαν χωρίς δεύτερη σκέψη στις πλατείες πρώτα για να γιορτάσουν την ελπίδα ελευθερίας που επέστρεψε πάλι στην πατρίδα και μετά για να στηρίξουν αυτούς που του την έδωσαν.
Νιώσαμε για λίγο ότι αγγίξαμε το όνειρο της λευτεριάς.
Μέσα σε ένα μήνα όμως η ελπίδα ξεθώριασε και η χαρά τελείωσε. Αρχίσαμε να ακούμε πάλι από τα κανάλια γνωστές και παρωχημένες φράσεις όπως «κρατήσαμε την Ελλάδα όρθια», «Αποφύγαμε τα χειρότερα» «Δεν ρισκάραμε την παραμονή μας στο ευρώ» και άλλα τέτοια εμετικά, χιλιοειπωμένα από τους προκατόχους των «καλών αντιμνημονιακών», από εκείνους τους«κακούς μνημονιακούς». Και τώρα οι «καλοί αντιμνημονιακοί» προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτό που ζούμε δεν είναι μνημόνιο, η δανειακή σύμβαση που θα υπογράψουνε δεν είναι σαν τις προηγούμενες, ότι έχουμε ανακτήσει την εθνική μας κυριαρχία ακόμα κι αν για οποιοδήποτε μέτρο που θέλουμε να εφαρμόσουμε πρέπει πρώτα να το εγκρίνουν οι «θεσμοί». Σας ευχαριστούμε λοιπόν που για να δώσετε ένα πιάτο φαί σε απόρους και ρεύμα σε φτωχές οικογένειες πρέπει πρώτα να το γράψετε σε λίστα για να εγκριθεί από τον Μέγα Δόκτωρα Σόιμπλε.
Και τώρα φτάσαμε σε εκείνο το σημείο που χωριστήκαμε πάλι στα δυο. Από την μια Έλληνες που απογοητεύτηκαν και από την άλλη Έλληνες που ακόμα ελπίζουν.
Το πόσο πολύ και πόσο γρήγορα κατάφερε να συγχύσει τους Έλληνες αυτή η κυβέρνηση είναι απορίας άξιο. Αυτά (και άλλα πολλά) παράλογα και αντιφατικά συνθέτουν το νέο πολιτικό σκηνικό:
Το χρέος αυτό είναι παράνομο, επονείδιστο, απεχθές, επαχθές και όπως αλλιώς το ονόμαζαν Καμμένος και Τσίπρας και όμως… το διαπραγματευόμαστε.
Το μνημόνιο δεν υπάρχει κι όμως… δεν το καταργούμε με νόμο.
Δεν θέλουμε την δόση που μας δίνανε κι όμως… υπογράφουμε νέα δανειακή σύμβαση.
Θα γίνει εξεταστική για τα μνημόνια και για όσους τα ψήφισαν κι όμως… ψηφίζουμε μνημονιακό Πρόεδρο Δημοκρατίας.
Θα σταματήσουμε το ξεπούλημα κι όμως…οι ιδιωτικοποιήσεις θα συνεχιστούν
Θα επανέλθει το αφορολόγητο και ο μισθός στα 750 ευρώ όμως…σε βάθος χρόνου και εφόσον …το επιτρέπει η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.
Λοιπόν συριζαίοι και ΑΝΕΛίτες
είπατε ότι είστε η αφορμή για να αλλάξει η Ευρώπη. Η Ευρώπη όμως είναι αυτή…η αυταρχική, η απάνθρωπη η Γερμανική. Σε επίπεδο ηγεσιών δεν αλλάζει. Θα μπορούσατε όμως να επηρεάσετε και να ξεσηκώσετε τους λαούς δίνοντας μήνυμα αντίστασης απέναντι στην τραπεζική δικτατορία. Θα σας έγραφε η ιστορία με χρυσά γράμματα όχι μόνο η Ελληνική αλλά και η παγκόσμια. Θα γινόσαστε παράδειγμα ζωής για χιλιάδες κόσμου σε όλο τον πλανήτη που υποφέρουν και ασφυκτιούν κάτω από την πίεση των δανείων και των μνημονίων. Αντ’ αυτού προτιμήσατε να δανειστείτε πάλι βάζοντας ένα ακόμα και ίσως το τελευταίο καρφί πάνω στο σταυρό του μαρτυρίου της Ελλάδας. Προτιμήσατε να εξασφαλίσετε ρευστότητα στα ΑΤΜ από το να συγκρουστείτε αξιοπρεπώς.
Τι λέω όμως…τι να περιμένουμε από μέτριους ηγέτες που κάνουν λίφτινγκ σε κάθε τους δήλωση και κάθε ενέργειά τους χρειάζεται μάντη για να ερμηνευτεί. Είστε οι άνθρωποι του ήξεις αφήξεις με θολά σημεία, μπερδεμένες κουβέντες και μισές αλήθειες. Γλώσσα «διπλωματική», «διαπραγματευτική» στα γιούρογκρουπ για «χάρη της ειρήνης και της ευημερίας» για χάρη του Ευρωπαϊκού μας μέλλοντος. Για την εγχώρια κατανάλωση γλώσσα φορτισμένη από πατριωτισμό και αυταπάρνηση γεμάτη από Θερμοπύλες και Κούγκι όπως αρέσκεται να ακούει ο απελπισμένος και αφελής Έλληνας. Καπηλευτήκατε συγκινητικές ιδέες για λαϊκή κυριαρχία και εθνική υπερηφάνια . Και από τ’αριστερά και απ’ τα δεξιά. Ομολογώ το καλύτερο επικοινωνιακό παιχνίδι όλων των εποχών. Είστε η ίδια γενιά με τους προηγούμενους και ακόμα χειρότεροι. Είστε το «ψευτορωμαίικο που δεν πρέπει να πιστέψουμε και θα φύγει πίσω».
Για το ευρωπαϊκό μας μέλλον λοιπόν είστε έτοιμοι να θυσιάσετε και πάλι τους Έλληνες. Για το «ιερό» ευρώ σας δίνετε όρκο πίστης και αφοσίωσης και ως αντάλλαγμα παραδίδετε την εθνική μας κυριαρχία και την αξιοπρέπειά μας.
Μας παγιδεύσατε ξεδιάντροπα, καθώς ζητήσατε την στήριξη του λαού στην «σκληρή διαπραγμάτευση», κατεβάσατε χιλιάδες κόσμου στις πλατείες και τώρα για ό,τι πράττετε, καμώνεστε ότι έχετε και την αμέριστη συμπαράσταση του κόσμου. Αν οι προηγούμενοι πρόδωσαν την πατρίδα εσείς προδώσατε την ελπίδα, και μαζί μ’ αυτήν τον κάθε Έλληνα και την κάθε Ελληνίδα ξεχωριστά.
Και πάλι τον Ιούνιο θα διαπραγματευτείτε (τι μένει πια να διαπραγματευτείτε…) και θα ζητήσετε πάλι δανεικά και θα υποχρεωθείτε να πάρετε πάλι μέτρα και θα προσπαθήσετε πάλι να πείσετε ότι «τουλάχιστον» αποφύγαμε τα χειρότερα και «τουλάχιστον» δεν χρεοκοπήσαμε. Αυτό «το ελάχιστο» μας σκλαβώνει μέρα με την μέρα , το ότι αρκούμαστε σ’ αυτό το ελάχιστο εδώ και τόσα χρόνια ήταν η αιτία που χάσαμε την πατρίδα μας, παραδώσαμε την Ελλάδα μας στους κατακτητές και πληρώνουμε φόρο ελληνικού αίματος κάθε μέρα.
Στον νου μου έρχεται ο μύθος του Θησέα:
Οι Αθηναίοι αναγκάστηκαν να δώσουν στο Μίνωα φόρο αίματος. Ο Μίνωας ζήτησε να του στέλνουν βορά στο Μινώταυρο επτά νέους και επτά νέες κάθε εννιά χρόνια. Ο φόρος θα τελείωνε μόνον όταν κάποιο θύμα θα σκότωνε το Μινώταυρο παλεύοντας μαζί του στο Λαβύρινθο. Είχαν περάσει ήδη οι δυο φορές και είχε φτάσει η τρίτη. Ο Θησέας πρόσφερε τον εαυτό του. Θέλησε να σταματήσει πια αυτό το κακό και αποφάσισε να παλέψει με το θηρίο.
Ένας νέος Θησέας που θα προσφέρει στην πατρίδα τον εαυτό του και μόνο αυτός, θα μπορέσει να αντιμετωπίσει το «θηρίο των Βρυξελλών». Ένας γενναίος ηγέτης που δεν θα αρκεστεί στα ελάχιστα αλλά θα θελήσει να τα πάρει όλα πίσω. Την πατρίδα την αξιοπρέπεια την λευτεριά. Ένας Θησέας που θα θυσιαστεί από αγάπη για την Ελλάδα. Έναν τέτοιον ηγέτη περιμένουμε και όπως φαίνεται απέχετε πολύ από το ήθος τέτοιου άνδρα.
Κατά πως δείχνουν τα πράγματα δεν θα καταργήσετε το μνημόνιο ούτε θα κάνετε έρευνα για τους υπαίτιους της καταστροφής της Ελλάδας τον καιρό της οικονομικής κατοχής. Δεν σκοπεύετε να κυνηγήσετε όσους ψήφισαν μνημόνια γιατί πολύ απλά με την νέα δανειακή σύμβαση και τα νέα μέτρα που θα σας ζητηθούν, θα πρέπει να κλείσετε φυλακή τους εαυτούς σας και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που επιλέξατε.
Αν δεν είναι έτσι όπως τα λέω και έχετε κάτι άλλο κατά νου, τουλάχιστον μέσα σ’ αυτή την «περίοδο χάριτος» των τεσσάρων μηνών προετοιμάστε το κράτος και τους πολίτες για την επιστροφή στην δραχμή. Εφοδιαστείτε με τα απαραίτητα αγαθά που χρειάζονται σε καιρό πολέμου. Δώστε βάρος σ’αυτόν τον τομέα και όχι στις άχρηστες «μεταρρυθμίσεις» που διατυμπανίζετε.
Τα μεγάλα αφεντικά του κόσμου προφανώς δεν θα άφηναν ποτέ την μικρή Ελλαδίτσα να τους χαλάσει τα σχέδια. Είχαν μοιράσει ρόλους από πριν για το ποιος θα είναι μνημονιακός , ποιος αντιμνημονιακός. Έβαλαν στο στόμα του καθενός τα κατάλληλα συνθήματα, και να τώρα που ο καημένος ο Έλληνας διαπιστώνει ότι ακόμα και αν ψηφίζει κάθε φορά διαφορετικό κόμμα, τίποτα και κανείς δεν μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά τη ζωή του .
Για το αν θα κουρευτεί ή όχι το χρέος ήδη κάποιοι το έχουν αποφασίσει και αυτοί σίγουρα δεν είναι ο Τσίπρας και ο Καμμένος. Για το ότι βγήκε ο Σύριζα πρώτο κόμμα στις εκλογές αυτό πάλι κάποιοι άλλοι το είχαν αποφασίσει πολύ πριν και σίγουρα όχι ο ελληνικός λαός.
Για το ότι όμως η Ελλάδα θα απελευθερωθεί από το χρέος και θα διασκορπισθούν οι εχθροί της, αυτό κάποιος Άλλος το έχει αποφασίσει και αυτό δεν το ξέρει κανένα από τα παγκόσμια αφεντικά. Και για να χρησιμοποιήσω την φράση του Θ. Κολοκοτρώνη προσαρμοσμένη στις μέρες μας : «Ο Θεός αποφάσισε την ελευθερία της Ελλάδας από τους τοκογλύφους και δεν παίρνει πίσω την απόφασή του».
