Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 6 Απριλίου 2023

Στην Αθήνα ο Ουκρανός ΥΠΑΜ: «Δίνουν τα χέρια» με τον Κ.Μητσοτάκη για S-300PMU1, Τοr-Μ1 και OSA-AKM Αύριο θα μεταβεί στην Λευκωσία - Στο στόχαστρο τα συστήματα της ΕΦ

 




Στην Αθήνα βρίσκεται σήμερα σήμερα ο υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας Ολεξέι Ρέζνικοφ στην πρώτη επίσημη επίσκεψη αυτού του επιπέδου στη χώρα μας και το μενού να έχει το τελικό “ξήλωμα-σάρωμα” των ρωσικής κατασκευής όπλων που βρίσκονται στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις ενώ αύριο θα μεταβεί στην Κύπρο όπου σειρά εκεί θα έχουν τα όπλα της ΕΦ.

Το ταξίδι του κρατήθηκε επτασφράγιστο μυστικό από το Κίεβο, για λόγους ασφαλείας. Η επίσκεψη του κ. Ρέζνικοφ στην Αθήνα ανακοινώθηκε μόλις χθες, από τον ίδιο τον κ. Παναγιωτόπουλο στη Βουλή

Μαζί του στην Αθήνα είναι μια μεγάλη πολυμελής αντιπροσωπεία και όπως φαίνεται θα “δοθούν τα χέρια” με τον Κ.Μητσοτάκη για την εκχώρηση των κύριων οπλικών συστημάτων που ζητά η Ουκρανία.

Σύμφωνα με πληροφορίες στο τραπέζι των συζητήσεων, μεταξύ άλλων, θα τεθεί και το θέμα της στρατιωτικής ενίσχυσης της Ουκρανίας. Πρόταση παράδοσης στην Ουκρανία μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου του συνόλου των ελληνικών, ρωσικής κατασκευής, ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-300PMU1, Τοr-Μ1 και OSA-AKM, ενώ ανάλογη πρόταση έχουν κάνει και στην Κύπρο για τα Tor-M1 και τα Buk-M1.

Στην πλευρά της Κύπρου επίσης θα ήθελαν τα άρματα Τ-80, τα ΤΟΜΑ ΒΜΡ-3 και τα επιθετικά ελικόπτερα Mil Mi-35.

Για το ζήτημα βέβαια τίθεται το ζήτημα των αδειών “end – user: τελικού χρήστη” καθώς τα όπλα που τυχόν θα μεταβιβαστούν είναι ρωσικά (τα ΒΜΡ-1 ήταν γερμανικής δικαιοδοσίας) αλλά στην κυβέρνηση απλά θα περιμένουν αδιάφορα την Ρωσία να προσφύγει στο διεθνές δικαστήριο.

Αυτό σημαίνει ότι είναι δυνατή η παραχώρηση των πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων RM-70 του Στρατού Ξηράς, τσεχοσλοβακικής και ανατολικογερμανικής κατασκευής αλλά αυτό απλά θα αδυνατήσει την άμυνα της ΑΣΔΕΝ.

H Εθνική Φρουρά διαθέτει δύο (2) πυροβολαρχίες Buk-M1-2, συνολικά οκτώ (8) τετραπλούς εκτοξευτές. Τα Buk-M1-2 είναι αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά συστήματα μέσου βεληνεκούς.

Η μεταφορά των OSA-AKM μπορεί να ξεκινήσει άμεσα, με τους αντικαταστάτες τους για την ελληνική άμυνα να είναι άγνωστοι.

Oι ΗΠΑ «καίγονται» να βρουν όπλα και ειδικά αντιαεροπορικά όπλα, για την Ουκρανία καθώς οι απώλειες των Ουκρανών είναι μεγάλες από τις ρωσικές αποστολές SEAD (καταστολής αεράμυνας) και τα δυτικά αντιαεροπορικά όπλα παρέχονται «με το σταγονόμετρο» από Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία και Ιταλία, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι αργούν να εκπαιδευθούν οι Ουκρανοί: Χρειάζεται τουλάχιστον ένας χρόνος εκπαίδευση για να αποδοθούν Ουκρανοί επιχειρησιακοί χειριστές Α/Α όπλων

Ενώ τα ελληνικά, ρωσικής κατασκευής, όπλα, είναι γνωστά στους Ουκρανούς και ειδικά οι S-300PMU1 είναι σε ανώτερο επίπεδο από ότι ήταν τα ουκρανικά S-300.

Πρέπει να σημειωθεί όμως και ο παράγοντας χρόνος κατά τον οποίο θα γίνει αυτή η ανταλλαγή. Χρόνος με την έννοια πόσο ταυτόχρονα θα γίνει η αντικατάσταση των  S-300 κατά κύριο και λόγο και των υπολοίπων συστημάτων.          ΠΗΓΗ https://www.

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2023

ΙΜΙΑ 1996: 27 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ! ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΗ ΘΥΣΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΗΡΩΩΝ ΜΑΣ! ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ – ΓΙΑΛΟΨΟΣ – ΒΛΑΧΑΚΟΣ! ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

 

27 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τότε που κορυφώθηκε η κρίση των Ιμίων, τις πρώτες πρωινές ώρες της 31ης Ιανουαρίου 1996, σε μια εποχή που η κυβέρνηση Σημίτη έκανε τα πρώτα της βήματα.

Μια κρίση που δεν είχε συνέπειες ως προς το καθεστώς των νησιών. Ωστόσο, έδωσε αφορμή στην Τουρκία να θέσει ζήτημα «Γκρίζων Ζωνών» στο Αιγαίο, αμφισβητώντας την κυριαρχία της Ελλάδας σε αρκετά νησιά και να θέσει ένα ακόμη θέμα στην ατζέντα των ελληνοτουρκικών διαφορών.

Στις 31 Ιανουαρίου του 1996 σημειώθηκε η πρώτη απώλεια ελληνικού εδάφους μετά την κυπριακή τραγωδία του 1974. Τα Ίμια είχαν παραχωρηθεί το 1947 στην Ελλάδα από τους Ιταλούς με την συνθήκη των Παρισίων. Οι Τούρκοι είχαν αποδεχθεί την ελληνική κυριαρχία επί των νήσων. Με την δραματική κατάσταση που δημιούργησαν η εξωτερική και εσωτερική τρόικα στην χώρα πιθανόν δεν θα είναι και η τελευταία. Οι δραστηριότητες των Τούρκων στη Θράκη, οι συνεχιζόμενες προκλήσεις των σκοπιανών στην Μακεδονία και των Αλβανών στην Ήπειρο σε συνδυασμό με την ανεπίτρεπτη ελληνική υποχωρητικότητα δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.

Μια μεγάλη προδοσία συντελέστηκε τότε από την κατ’ όνομα ελληνική κυβέρνηση εν αγνοία του Ελληνικού λαού και χωρίς ευθύνη των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Σημίτης, Πάγκαλος και Αρσένης αποφάσισαν να παραδώσουν ένα κομμάτι Ελληνικής γης και να ευχαριστήσουν γι’ αυτό τους Αμερικάνους. Έφθασαν δε στην έσχατη κατάντια να κατασυκοφαντήσουν τρεις Έλληνες Στρατιωτικούς που έδωσαν την ζωή τους για την Πατρίδα. Την σημαία που διέταξαν να υποσταλεί «την πήρε ο αέρας», κατά τον Πάγκαλο, ενώ το ηρωικό πλήρωμα του ελικοπτέρου ήταν «κουρασμένο» και γι’ αυτό σκοτώθηκε.

Σήμερα, 27 χρόνια μετά, με ψυχραιμία κάνουμε τις διαπιστώσεις μας:

– Οι Ένοπλες Δυνάμεις ήταν έτοιμες να επιφέρουν καίριο πλήγμα στους Τούρκους και να τους ταπεινώσουν θανάσιμα.

– Αν οι γενναίοι μας δεν έπαιρναν διαταγή να αφήσουν τους Τούρκους αιχμαλώτους και να εγκαταλείψουν τις νησίδες, τα Ίμια θα παρέμεναν Ελληνικά και το ελικόπτερο δεν θα έπεφτε.

– Το πλήρωμα του ελικοπτέρου επιτέλεσε στο ακέραιο το καθήκον του και εκπλήρωσε με ακρίβεια την αποστολή του, πεθαίνοντας για την Πατρίδα.

– Η πολιτική «ηγεσία» ήταν κρυμμένη και ανίκανη να πάρει αποφάσεις.

  • Καθαρά Ελληνικά εδάφη μετετράπησαν σε ουδέτερες (γκρίζες) ζώνες και έτσι άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου για νέες διεκδικήσεις των Τούρκων.
  • Η κυβέρνηση ευχαρίστησε τους Αμερικανούς για την μεσολάβησή τους αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά την δουλικότητά της και χάνοντας κάθε ίχνος αξιοπιστίας.

Σήμερα 27 χρόνια μετά δεν ξεχνάμε την προδοσία. Δεν ξεχνάμε τη θυσία των τριών Ηρώων μας!

ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ – ΒΛΑΧΑΚΟΣ – ΓΙΑΛΟΨΟΣ

ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

πηγη https://www.

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2022

Παρατρίχα! Τούρκος πιλότος κόντεψε να συντριβεί σε αερομαχία με ελληνικά F-16Οι Τούρκοι κάπου έχασαν τον προσανατολισμό τους, κάπου πίστεψαν ότι μπορούσαν να αναστρέψουν την κατάσταση, επέμεναν… μέχρι που ακούστηκε από τον ασύρματο η απεγνωσμένη φωνή για βοήθεια του ενός εκ των δύο Τούρκων πιλότων.

Όπως αναφέρει το ant1news.gr, αρνητική εξέλιξη είχε για έναν Τούρκο πιλότο, η απόπειρα παρενόχλησης ελληνικών μαχητικών F-16 κατά την διάρκεια της άσκησης «ΕΥΝΟΜΙΑ» στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς από τύχη δεν συνετρίβη με το μαχητικό του.

Όπως μετέδωσε η εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα», την περασμένη Πέμπτη (6/10), κατά την διάρκεια ολοκλήρωσης της Τετραμερούς Αεροναυτικής Άσκησης με την επωνυμία «EUNOMIA 3-22», που πραγματοποιήθηκε στην Ανατολική Μεσόγειο, στο πλαίσιο της Συντονισμένης Τετραμερούς Πρωτοβουλίας QUAD ΕλλάδαςΓαλλίαςΙταλίας και Κύπρου, ένας κλειστός σχηματισμός 4 οπλισμένων μαχητικών ελληνικών F-16 εμφανίστηκε ξαφνικά να πετά ανατολικά στο FIR Λευκωσίας, εντός των τμημάτων που είχαν δεσμεύσει με NAVTEX για την άσκηση.

Η τετράδα πέταξε σε πολύ χαμηλό ύψος από Κρήτη μέχρι Κύπρο διαλύοντας – όπως είχε συμβεί το 2020 πάλι – κάθε ίχνος της τουρκικής αεράμυνας, η οποία τους αντιλήφθηκε όταν εμφανίστηκαν στο FIR Λευκωσίας, ανατολικά της Λεμεσού, κατά την διάρκεια της κορύφωσης της άσκησης στην ημέρα των διακεκριμένων επισκεπτών.

Μάλιστα, αν και υπήρξε η σκέψη να πραγματοποιούσαν διελεύσεις πάνω από την Μεγαλόνησο, τελικά δεν προχώρησαν αφού ο σκοπός της πτήσης ήταν άλλος και δεν θα ήταν καθόλου κομψό προς τους συμμάχους να δοθεί η εντύπωση ότι τους χρησιμοποιούμε για να προωθήσουμε τη δική μας ατζέντα   Οι Τούρκοι βλέποντας τα ελληνικά F-16 απογείωσαν 2 μαχητικά προκειμένου να τα αναχαιτίσουν. Δεν γνώριζαν ότι ήταν 4 τα ελληνικά μαχητικά, αφού ο κλειστός σχηματισμός που πετούσαν τα εμφάνιζε στα ραντάρ για ένα ζευγάρι. Μόνο που ήδη είχαν απογειωθεί ελληνικά μαχητικά από την Κρήτη, που περίμεναν τους Τούρκους. Έτσι, μόλις οι Τούρκοι πιλότοι αποπειράθηκαν να κατευθυνθούν προς τον σχηματισμό των «τεσσάρων», τα δύο ελληνικά τους καταδίωξαν κι άρχισαν οι αερομαχίες.

Οι Έλληνες πιλότοι άρχισαν να τραβούν τους Τούρκους σε ένα σπιράλ αερομαχιών με στόχο να τους εγκλωβίσουν και να πάρουν την «ώρα έξι», να βρεθούν δηλαδή στην ουρά τους, έχοντάς τους σε ζώνη κατάρριψης. Οι Τούρκοι κάπου έχασαν τον προσανατολισμό τους, κάπου πίστεψαν ότι μπορούσαν να αναστρέψουν την κατάσταση, επέμεναν… μέχρι που ακούστηκε από τον ασύρματο η απεγνωσμένη φωνή για βοήθεια του ενός εκ των δύο Τούρκων πιλότων.

Ο Έλληνας που βρισκόταν πίσω του, τον είχε λοκάρει, ο Τούρκος προσπαθούσε να ξεφύγει και ξαφνικά είδε ότι έμενε από καύσιμα. Φυσικά, τα «γαλάζια γεράκια» κατάλαβαν ότι τα πράγματα εξελίσσονταν πολύ άσχημα για τον αντίπαλο πιλότο και σταμάτησαν να τον πιέζουν, δίνοντάς του χώρο να επιστρέψει στην πατρίδα του.

Από τον ασύρματο άκουγαν τους Τούρκους να εμψυχώνουν τον συνάδελφο τους – όπως και ο δεύτερος του σχηματισμού – ώστε να προσγειώσει το μαχητικό στην βάση του Ντάλαμαν. Στον ασύρματο ακούστηκε ο Τούρκος πιλότος να λέει ότι δεν θα καταφέρει. Ότι θα χάσει το αεροσκάφος. Τελικά, κατάφερε να το προσγειώσει έχοντας αδειάσει τις δεξαμενές του, αφού ελάχιστα μόλις πάτησαν και οι τρεις τροχοί στον διάδρομο, ο κινητήρας έσβησε.πηγη https://www.



Δευτέρα 18 Ιουλίου 2022

Μυρίζει μπαρούτι στον Έβρο! Μετά τους Γάλλους και Ρώσοι επικαλούνται Τούρκους ισχυριζόμενοι πως οι Έλληνες ετοιμάζουν κάτι χοντρό.Η Ελλάδα μεταφέρει δεκάδες τανκς και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού στη συνοριακή περιοχή με την Τουρκία, θέσεις του ελληνικού πυροβολικού αναπτύσσονται 7-8 χιλιόμετρα δυτικά, γεγονός που, σύμφωνα με τουρκικά μέσα

 

Μπορεί αυτή η μέθοδος της δήθεν απειλής να λειτουργήσει σαν πρόσχημα για "προληπτικό χτύπημα" με... συνταγή Πούτιν; 

Σε συνέχεια του πρωινού μας άρθρου για την τοποθέτηση του Γάλλου Δημοσιογράφου της Le Figaro σχετικά με το ενδεχόμενο επεισοδίου στον Έβρο, το θέμα ανακυκλώνεται και συμπληρώνεται και από μέσα άλλων χωρών. 

Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ανέπτυξαν περισσότερα από 80 άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού στα τουρκικά σύνορα. Αυτό αναφέρει η ρωσική διαδικτυακή πύλη Avia.pro, επικαλούμενη τουρκικές πηγές.


Μπορεί αυτή η μέθοδος της δήθεν απειλής να λειτουργήσει σαν πρόσχημα για "προληπτικό χτύπημα" με ...συνταγή Πούτιν; 

Συγκεκριμένα αναφέρει: 

Η Ελλάδα μεταφέρει δεκάδες τανκς και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού στη συνοριακή περιοχή με την Τουρκία.

Σήμερα το πρωί δεκάδες τανκς και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων εθεάθησαν στα σύνορα Ελλάδας και Τουρκίας. Τα τελευταία αναπτύσσονται μαζικά μόλις 3 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Τουρκία, κάτι που, σύμφωνα με πλήθος τουρκικών πληροφοριών, υποδηλώνει την πιθανή έναρξη ένοπλης αντιπαράθεσης μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας.

Αυτή τη στιγμή είναι γνωστό ότι στην περιοχή του ποταμού Έβρου εντοίστηκαν έως και 60 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και μαχητικά οχήματα πεζικού, καθώς και πολλές δεκάδες άρματα μάχης. Όλα τα όπλα μετά την εκφόρτωση αναπτύσσονται αμέσως σε ήδη προετοιμασμένες οχυρώσεις πεδίου. Επιπλέον, ορισμένες πηγές σημειώνουν ότι θέσεις του ελληνικού πυροβολικού αναπτύσσονται 7-8 χιλιόμετρα δυτικά, γεγονός που, σύμφωνα με τουρκικά μέσα ενημέρωσης, υποδηλώνει προετοιμασία για την έναρξη μεγάλης κλίμακας συγκρούσεων μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας.


«Σύμφωνα με φωτογραφίες (σ.σ. βλέπε κάτω) και πληροφορίες που δόθηκαν σήμερα από πηγές στη Δυτική Θράκη, η Ελλάδα μετακινεί εντατικά τεθωρακισμένα οχήματα και άρματα μάχης προς τα τουρκικά σύνορα. Νωρίτερα, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις άρχισαν να σκάβουν αντιαρματικά ορύγματα στις όχθες του ποταμού Έβρου, που αποτελεί τη συνοριακή γραμμή μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας στη Δυτική Θράκη. Στις αρχές Ιουνίου, η Ελλάδα έθεσε τον στρατό στο ανατολικό Αιγαίο σε κατάσταση συναγερμού λόγω «απειλών από την Τουρκία» , ανέφεραν τουρκικές πηγές πληροφόρησης.

Δεν υπάρχουν επίσημα σχόλια από την Αθήνα μέχρι την τρέχουσα ώρα, ωστόσο, η αυξημένη ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας δείχνει ότι θα συνεχίσει να υπάρχει σύγκρουση μεταξύ των δύο κρατών.       πηγη https://www.         πηγη https://www.

Δευτέρα 23 Μαΐου 2022

16 χρόνια από τον θάνατο του Σμηναγού Κώστα Ηλιάκη Η θυσία του παραμένει πιο επίκαιρη από ποτέ- Για περίπου 30 λεπτά Ελλάδα και Τουρκία βρίσκονταν στα πρόθυρα της σύρραξης(Βίντεο)

 

Δεξαέξι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο του Σμηναγού Κώστα Ηλιάκη, που έχασε τη ζωή του όταν τουρκικό μαχητικό διεμβόλισε το F-16 στο οποίο επέβαινε, κατά τη διάρκεια αερομαχίας.

Όλα ξεκίνησαν λίγο πριν την μία το μεσημέρι της 23ης Μαϊου του 2006 όταν δύο ελληνικά F-16 απογειώνονταν από την βάση της Σούδας με αποστολή την αναγνώριση έξι τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών που είχαν εισβάλλει στο FIR Αθηνών και κατευθύνονταν προς την Κρήτη.

Τα τουρκικά αεροσκάφη χωρίζονταν σε δύο σχηματισμούς των τριών και κατευθύνονταν προς την περιοχή που βρίσκονταν οι συστοιχίες των αντιαεροπορικών S-300 τα οποία ήθελαν να φωτογραφήσουν.

Τουρκικό μαχητικό διεμβόλισε το F-16 του Ηλιάκη

Ο σμηναγός Κώστας Ηλιάκης πλησίασε την μία τριάδα των τουρκικών μαχητικών για να προβεί στη διαδικασία της αναγνώρισης και εικονικής αναχαίτισης των εισβολέων. Ένα από τα δύο τουρκικά F-16 που συνόδευαν το τουρκικό RF-4 με τις φωτογραφικές μηχανές έκανε άτσαλους και επιθετικούς ελιγμούς για να παρεμποδίσει το ελληνικό μαχητικό.

Λίγα δευτερόλεπτα μετά, κατά τη διάρκεια της σκληρής αερομαχίας, το τουρκικό F-16 διεμβόλιζε το μαχητικό του Κώστα Ηλιάκη.

Ήταν 12.42 της 23ης Μαϊου του 2006.

Ο Τούρκος πιλότος έπεσε στη θάλασσα και διασώθηκε από παραπλέον δεξαμενόπλοιο.

Στα πρόθυρα σύρραξης Ελλάδα και Τουρκία

Για περίπου 30 λεπτά Ελλάδα και Τουρκία βρίσκονταν στα πρόθυρα της σύρραξης.

Στο ΓΕΕΘΑ, στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας, στην 1η Στρατιά, στο Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας, στο Λιμενικό Σώμα και στην ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού και Νήσων είχε ηχήσει κόκκινος συναγερμός.

Ελικόπτερο Super Puma, έχει ήδη διαταχθεί να απογειωθεί και το πετρελαιοφόρο πλοίο CENTURY έχει ενημερώσει ότι πλέει προς τη περιοχή όπου έχει εντοπιστεί ο Τούρκος πιλότος Ιμπραήμ Χάλι. Το δεξαμενόπλοιο μαζεύει από τη θάλασσα τον Τούρκο, ο οποίος έχει εντοπιστεί από το ελληνικό ελικόπτερο ,αλλά αρνείται την βοήθειά του.

Η ομάδα διάσωσης αποβιβάζεται στο δεξαμενόπλοιο και βρίσκει τον Τούρκο πιλότο, ο οποίος αρνείται πεισματικά να μπει στο ελικόπτερο, αφού ξέρει ότι έχει προκαλέσει το θάνατο ενός Έλληνα πιλότου κι αυτό μπορεί να έχει βαρύτατες συνέπειες.

Όταν πιέζεται από τους Έλληνες, τραβάει πιστόλι και απειλεί, ενώ την ίδια στιγμή στους αιθέρες η κατάσταση είναι εκρηκτική με περισσότερα από 100 μαχητικά αεροσκάφη και των δύο πλευρών να είναι πάνοπλα, ενώ τουρκικό ελικόπτερο καταφτάνει για να παραλάβει τον Τούρκο πιλότο.

Στις 14.29 η εντολή που φθάνει από το Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων αναφέρει: «Εντολή Α/ΓΕΕΘΑ για παράδοση τούρκου πιλότου στο τουρκικό πλήρωμα διάσωσης με τρόπο όμως ώστε να φανεί ότι η παράδοση έγινε από την ελληνική προς τη τουρκική πλευρά. Η παράδοση να καταγραφεί από κάμερα».

Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά μετά, το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ) προχώρησε τότε στη σύνταξη επισήμου πορίσματος για τις συνθήκες της κατάρριψης του ελληνικού μαχητικού, αναγνωρίζοντας το γεγονός ότι ο Ηλιάκης εκτέλεσε άψογα την αποστολή του.

Στις 14.47 τουρκικό ελικόπτερο παρέλαβε τον Τούρκο πιλότο.

Οι προσπάθειες για τον εντοπισμό του αγνοούμενου Έλληνα πιλότου ήταν εντατικές. Περίπου στις έξι το απόγευμα της ίδιας μέρας, το πλήρωμα της φρεγάτας “Λήμνος” εντόπισε την κάσκα, το PL και ένα Survival Kit που έφερε ελληνικές ενδείξεις. Ο σμηναγός Ηλιάκης θεωρείται νεκρός.

Ποιος ήταν ο Κώστας Ηλιάκης

Ο Κώστας Ηλιάκης, ο τέταρτος γιος του Ιωάννη και της Ειρήνης Ηλιάκη, είχε γεννηθεί στα Χανιά, στις 15 Αυγούστου 1970.

Αφού μαθήτευσε σε δημόσια σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των Χανίων, ο νεαρός Κώστας, άνθρωπος χαμηλών τόνων, μεθοδικός και ψύχραιμος, εισήχθη το 1989 στη Σχολή Ικάρων, τη μοναδική επιλογή του στο μηχανογραφικό δελτίο για τη συμμετοχή στις πανελλήνιες εξετάσεις.

Επιμελής Ίκαρος, ο Κώστας ορκίστηκε ανθυποσμηναγός το καλοκαίρι του 1993 και τοποθετήθηκε στην 120 Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος (120 ΠΕΑ), προκειμένου να ολοκληρωθεί η πτητική του εκπαίδευση με αεροσκάφη Τ2.

Ακολούθως τοποθετήθηκε στην 115 ΠΜ, και πιο συγκεκριμένα στην 340 Mοίρα Βομβαρδισμού (αεροσκάφη Α-7 Corsair).

Κατά τη διάρκεια της προαναφερθείσης περιόδου φοίτησε στο Σχολείο Όπλων Τακτικής (ΣΟΤ), παρακολούθησε το Πρόγραμμα Τακτικής Ηγεσίας και κατέστη, σε συνδυασμό με τις ικανότητες και την ευσυνειδησία του, ένας από τους πλέον ικανούς επαγγελματίες στο χώρο του.

Έτσι, το 2002 αποτέλεσε μέρος του πυρήνα των 10 Ιπταμένων που στάλθηκαν στις ΗΠΑ για εκπαίδευση στα νέα F-16 Block 52+.

Αφού ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του, ο Κώστας επέστρεψε στην Ελλάδα, στην 347 Μοίρα της 111 ΠΜ (Νέα Αγχίαλος Βόλου), μέχρι να αφιχθούν τα νέα αεροσκάφη στην 115 ΠΜ.

Τον Ιούνιο του 2003 μετατέθηκε στην 340 Μοίρα της 115 ΠΜ, στην αγαπημένη του «Αλεπού» (στο έμβλημα της Μοίρας παριστάνεται μια αλεπού, ενώ το χαρακτηριστικό κλήσης είναι το FOX), όπου απέκτησε επιπλέον εμπειρίες στην αναχαίτιση με τα νέα F-16 Block 52+, έλαβε μέρος στο σχεδιασμό και την εκτέλεση νυχτερινών επιχειρήσεων, ενώ κατέστη εκπαιδευτής αέρος.

Στις 28 Δεκεμβρίου 2006, στην καθιερωμένη τελετή απονομής μεταλλίων και βραβείων από την Ακαδημία Αθηνών, απονεμήθηκε στον αποθανόντα αξιωματικό της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας το αργυρό μετάλλιο αρετής και αυτοθυσίας.

Στις 23 Μαΐου 2007 έλαβαν χώρα τα αποκαλυπτήρια μνημείου προς τιμήν του Κώστα Ηλιάκη στην Κάρπαθο.

Δείτε το βίντεο που δημοσίευσε το Arms Control Center

 ΠΗΓΗ https://www.

Δευτέρα 9 Μαΐου 2022

Βίντεο: Πακιστανός στον Ελληνικό Στρατό; – Ποζάρει με όπλο και διαδηλώνει για το Κασμίρ

 

Τις τελευταίες ώρες κάνει το γύρο του διαδικτύου ένα βίντεο που δείχνει έναν Πακιστανό να υπηρετεί στον Ελληνικό Στρατό. 

Στο βίντεο βλέπουμε τον Πακιστανό να ποζάρει με όπλο και το Εθνόσημο, ενώ στη συνέχεια τον βλέπουμε να διαδηλώνει για το Κασμίρ μαζί με άλλους Πακιστανούς, σε συγκέντρωση που έχουν οργανώσει τα ΚΕΕΡΦΑ.

Ο Πακιστανός μάλιστα φαίνεται να είναι αρκετά ενεργός στα social media, καθώς υπάρχουν πάρα πολλά βίντεο στο TikTok στα οποία βρίσκεται μέσα σε μονάδα με όπλο και από πίσω ακούγονται πακιστανικά τραγούδια.

Δείτε το βίντεο: 


,.pronews.

Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2022

Ίμια: 26 χρόνια από την κρίση που σημάδεψε το Αιγαίο – Οι τρείς νεκροί ήρωες στρατιωτικοί και όλο το χρονικό που μας οδήγησε στο «No ships, no troops, no flags» [βιντεο]

 

25 χρόνια συμπληρώθηκαν από το τραγικό ξημέρωμα της 31ης Ιανουαρίου του 1996! 25 χρόνια από την μεγαλύτερη τουρκική πρόκληση στην κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο, που σημαδεύτηκε από τον θάνατο τριών αξιωματικών του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.

Όλα όσα έγιναν στις 31 Ιανουαρίου του 1996. Τότε που κορυφώθηκε η κρίση των Ιμίων, όπου έφερε Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα της ένοπλης σύρραξης, σε μία εποχή που η κυβέρνηση Σημίτη έκανε τα πρώτα της βήματα.

Ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός έδωσαν την ζωή τους για την πατρίδα σε ένα περιστατικό που χαρακτηρίστηκε ως ατύχημα λόγω των κακών καιρικών συνθηκών που προκάλεσαν την απώλεια προσανατολισμού του πιλότου.

Ποια είναι τα Ίμια που είναι μόνο ελληνικά!!!

Πριν φτάσουμε στο τραγικό επεισόδιο του 1996 θα πρέπει να πούμε δύο λόγια για το ακριβώς μιλάμε. Τα Ίμια είναι δύο μικρές ακατοίκητες βραχονησίδες μεταξύ του νησιωτικού συμπλέγματος των Δωδεκανήσων και των νοτιοδυτικών ακτών της Τουρκίας. Απέχουν 3,8 ναυτικά μίλια από το Μποντρούμ (Αλικαρνασσός) της Τουρκίας, 5,5 ν.μ. από την Κάλυμνο και 2,5 ν.μ. από το πλησιέστερο ελληνικό έδαφος, τη βραχονησίδα Καλόλιμνος.

Τα Ίμια παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα από την Ιταλία το 1947 με τη Συνθήκη των Παρισίων, ακολουθώντας την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι Τούρκοι συνεχίζουν να έχουν διαφορετική ερμηνεία στη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), με την οποία είχαν παραχωρηθεί τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία στο σύνολό τους και όχι ονομαστικά, και να αμφισβητήσουν την ελληνική κυριαρχία κάποιων βραχονησίδων.

Προκαλούν τα τούρκικα ΜΜΕ: Ο ελληνικός στρατός δεν πλησιάζει καν τα Ίμια

Αμφισβητούσαν το Πρωτόκολλο του 1932 που είχε υπογραφεί μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας, το οποίο χάραζε το θαλάσσιο όριο στο μέσο ακριβώς της απόστασης μεταξύ των βραχονησίδων Ίμια και της ακτής της Ανατολίας. Αυτή υπογράφτηκε στις 4 Ιανουαρίου 1932, και καθόριζε τα σύνορα των Δωδεκανήσων με την Τουρκία.

Το Πρωτόκολλο υπόγραψαν εκ μέρους της Τουρκίας οι S.Saip, Ertugrul, M.Asim και Hayrettin και εκ μέρους της Ιταλίας, ο Roberto Soldati. Το Πρωτόκολλο, επειδή θεωρήθηκε συμπλήρωμα της συμφωνίας, δεν χρειαζόταν να πρωτοκολληθεί στην ΚΤΕ (πρόδρομο του Ο.Η.Ε).

Το Πρωτόκολλο, επισυνάφθηκε στη Συμφωνία, όπως έγινε και στις 9 Ιανουαρίου 1948, όπου τα κείμενα της Συμφωνίας και του Πρωτοκόλλου ενσωματωμένα μαζί με το κείμενο της Συνθήκης στη Διάσκεψη της Ειρήνης, έγιναν Νόμος του Ελληνικού Κράτους, με αριθμό 518.

Όλο το χρονικό της κρίσης που παραλίγο να οδηγήσει σε πολεμική σύγκρουση Ελλάδας και Τουρκίας

Η κρίση των Ιμίων, όπως ονομάστηκε, ξεκίνησε ουσιαστικά από τον Δεκέμβριο του 1995. Αναλυτικά όλο το χρονικό:

25 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκέν Ακάτ» προσαράζει σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ιμια και εκπέμπει σήμα κινδύνου αλλά ο πλοίαρχός του αρνείται βοήθεια από το Λιμενικό, υποστηρίζοντας ότι βρισκόταν σε τουρκική περιοχή

26 Δεκεμβρίου 1995: Το Λιμεναρχείο Καλύμνου ενημερώνει το Υπουργείο Εξωτερικών και αυτό με τη σειρά του το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ότι αν δεν παρέμβει ρυμουλκό, το τουρκικό πλοίο θα κινδυνεύσει.

27 Δεκεμβρίου 1995: Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών τονίζει πως η διάσωση του πλοίου δεν έχει να κάνει με το θέμα των βραχονησίδων στο Αιγαίο για τις οποίες όπως τονίζουν από την Αγκυρα υπάρχει πολύ μεγάλο θέμα,.

28 Δεκεμβρίου 1995: Δύο ελληνικά ρυμουλκά αποκολλούν το τουρκικό φορτηγό και το οδηγούν στο λιμάνι Κιουλούκ της Τουρκίας. Νωρίτερα εκείνη την ημέρα ένα τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος συντρίβεται στα ελληνικά χωρικά ύδατα, στην Λέσβο, ύστερα από εμπλοκή με ελληνικά μαχητικά. Ο Τούρκος πιλότος διασώζεται.


29 Δεκεμβρίου 1995: Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών αναφλρει επίσημα αναφέρεται ότι οι βραχονησίδες Ιμια είναι καταχωρισμένες στο κτηματολόγιο Μουγκλά του νομού Μπουντρούμ και ανήκουν στην Τουρκία.

9 Ιανουαρίου 1996: Το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών απαντά με χαρακτηριστική καθυστέρηση, απορρίπτοντας τις τουρκικές αξιώσεις.

15 Ιανουαρίου 1996: Παραιτείται ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, που νοσηλεύεται στο «Ωνάσειο».

16 Ιανουαρίου 1996: Το Υπουργείο Εξωτερικών ζητά αυξημένα μέτρα επαγρύπνησης στην περιοχή των Ιμίων από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

19 Ιανουαρίου 1996: Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ εκλέγει νέο πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Σημίτη.

26 Ιανουαρίου 1996: Ο δήμαρχος Καλύμνου, Δημήτρης Διακομιχάλης, υψώνει την ελληνική σημαία στην μεγάλη Iμία, συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή Καλύμνου, τον ιερέα και δύο κατοίκους του νησιού.

27 Ιανουαρίου 1996: Δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας «Χουριέτ» μεταβαίνουν με ελικόπτερο στη Μεγάλη Ίμια, κατεβάζουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την τουρκική.Το βίντεο με τους Τούρκους να πανηγυρίζουν κάνει τον γύρο του κόσμου.

28 Ιανουαρίου 1996: Ανδρες του περιπολικού του Πολεμικού Ναυτικού «Αντωνίου» κατεβάζουν την τουρκική σημαία και υψώνουν πάλι την ελληνική και το βράδυ εκείνης της ημέρας Έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάζονται στη Μεγάλη Ίμια.

29 Ιανουαρίου 1996: Ο νέος πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, στις προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή, στέλνει μήνυμα προς τη Τουρκία, ότι σε οποιαδήποτε πρόκληση η Ελλάδα θα αντιδράσει άμεσα και δυναμικά. Την ίδια ώρα τουρκικά πολεμικά παραβιάζουν τα ελληνικά χωρικά ύδατα και πλησιάζουν τα Ίμια. Γίνονται διαβήματα από την Ελλάδα σε Ε.Ε. και ΗΠΑ.

30 Ιανουαρίου 1996: Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης έχει τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Του τόνισε πως η ελληνική κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να αποσύρει το άγημα, όχι όμως και την ελληνική σημαία. Στα Ίμια σπεύδουν τα πολεμικά πλοία «Ναυαρίνο» και «Θεμιστοκλής».


31 Ιανουαρίου 1996: Τα μεσάνυχτα συγκαλείται σύσκεψη στο γραφείο του Πρωθυπουργού και ο τότε Υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος, φθάνει καθυστερημένα, επειδή παίρνει μέρος σε τηλεοπτική εκπομπή. Στο ΓΕΕΘΑ καταφθάνουν πληροφορίες ότι Τούρκοι κομάντος αποβιβάζονται στη Μικρή Ίμια. Ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού απονηώνεται από τη φρεγάτα «Ναυαρίνο» για να επιβεβαιώσει την πληροφορία.

Το πλήρωμα του ελικοπτέρου αναφέρει ότι εντόπισε περί τους 10 Τούρκους κομάντος με τη σημαία τους. Δίνεται εντολή να επιστρέψει στη βάση του κι ενώ πετά μεταξύ των βραχονησίδων Πίτα και Καλόλιμνος χάνεται από τα ραντάρ. Λίγη ώρα μετά θα ανασυρθούν νεκρά και τα τρία μέλη του πληρώματος, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν.

Η επίσημη θέση του ελληνικού κράτους ήταν ότι το σκάφος κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου. Την θέση αυτή υποστήριξε σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» ο πρώην αρχηγός ΓΕΝ ναύαρχος Αντώνης Αντωνιάδης, αναφέροντας μάλιστα πως η τουρκική φρεγάτα Γιαβούζ προσφέρθηκε να βοηθήσει, αλλά πήρε άμεσα από τους πιλότους του ελικοπτέρου αρνητική απάντηση.

Παρόλα αυτά όλα αυτά τα χρόνια πάντα υπάρχει η φήμη πως το ελικόπτερο καταρρίφθηκε από τους Τούρκους. Το πρωί της 31ης Ιανουαρίου του 1996 ο Υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ είπε το ιστορικό «No ships, no troops, no flags» και μέχρι το μεσημέρι τα πλοία, οι στρατιώτες και οι σημαίες είχαν αποσυρθεί από τα Ίμια.

Η πολιτική αναταραχή

Από εκείνη την στιγμή η προπαγάνδα της Τουρκίας περί γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο δεν έχει κοπάσει και η τότε κυβέρνηση της Ελλάδας κλυδωνίστηκε πάρα πολύ από την στάση που κράτησε στο συγκεκριμένο θέμα. Η Ελλάδα ποτέ δεν δέχθηκε την ύπαρξη γκρίζων ζωνών επικαλούμενη τις διεθνείς συνθήκες, αλλά ακόμη ηχούν στα αυτιά όλων οι περίφημες δηλώσεις του Κώστα Σημίτη που μέσα από την Βουλή ευχαρίστησε τους Αμερικανούς για τον καταλυτικό τους ρόλο στην αποκλιμάκωση της έντασης. Επίσης σημαντικό στοιχείο είναι πως καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης φάνηκε η μεγάλη δυσπιστία του κ. Σημίτη προς την ηγεσία της ΕΥΠ και των Ενόπλων Δυνάμεων.

Όπως έγραφε χαρακτηριστικά «Το Βήμα»: «Οι αξιωματικοί είχαν μάθει να λειτουργούν με τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος λάτρευε τις συσκέψεις με στρατιωτικούς, τις υπηρεσίες από κλειστές πηγές και τη διαχείριση κρίσεων όπως εκείνη του Μαρτίου του 1987. Ο κ. Σημίτης τους θεωρούσε «ανδρεϊκούς», ξένους στη δική του κουλτούρα και ύποπτους για το στήσιμο παγίδων τις κρίσιμες εκείνες ώρες».


Επίσης το κλίμα έγινε ακόμη χειρότερο από την δημοσιοποίηση απόρρητων εγγράφων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, σύμφωνα με τα οποία ο Θεόδωρος Πάγκαλος συνομιλώντας με τον Αμερικανό ομόλογό του Γουόρεν Κρίστοφερ του απάντησε ότι το ελληνικό κράτος θα αποσύρει την ελληνική σημαία και ότι δεν θα αντικατασταθεί, καθώς «στην περιοχή θα πνέουν δυνατοί άνεμοι» Παρόμοια καταγγελία είχε κάνει και ο ναύαρχος Χρήστος Λυμπέρης, ο οποίος είχε υποστηρίξει πως τις πρωινές ώρες της 31ης Ιανουαρίου άκουσε την ίδια ακριβώς φράση από τον κ. Πάγκαλο, στο γραφείο του Κώστα Σημίτη.


Οι Τούρκοι όμως δεν σταμάτησαν εκεί τις προκλήσεις, καθώς μετά από αυτήν την «μαύρη» μέρα με τον θάνατο των τριών ανδρών του Πολεμικού Ναυτικού ακολούθησαν και άλλες προκλήσεις.

Το απόρρητο έγγραφο του Αμερικανικού Κογκρέσου για την κρίση των Ιμίων

Ένα έγγραφο του Αμερικανικού Κογκρέσου και συγκεκριμένα της ερευνητικής υπηρεσίας που είχε διαρρεύσει το 2009 στην ιστοσελίδα WikiLeaks με ημερομηνία την 7η Μαρτίου του 1996 ήρθε στο επίκεντρο με αφορμή την κατάσταση που επικρατεί στα Ίμια.

Φέρει τον τίτλο «Ελλάδα και Τουρκία: Η Κρίση στην Βραχονησίδα», το οποίο είναι κείμενο της Κάρολ Μιγδάλοβιτζ από το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων και Εθνικής Ασφαλείας της υπηρεσίας. Μέσα από αυτό περιγράφεται το χρονικό της κρίσης στα Ίμια, κρατώντας μια ουδέτερη και διπλωματική στάση, αν και επιρρίπτει ευθύνες στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών για την υποβάθμιση των σχέσεων ΗΠΑ-Ελλάδας.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αναφορά της έκθεσης στην στροφή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ερμηνεύεται ως μια προσπάθεια της κυβέρνησης Σημίτη να απολέσει το στίγμα της «εθνικής ντροπής» από την απόσυρση των στρατευμάτων από τις βραχονησίδες. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών παρουσιάζει το 1996 ως την τρίτη περίοδο της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς «χαρακτηρίζεται από ακόμα μεγαλύτερη υποστήριξη της ιδέας και της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης καθώς και της εμβάθυνσης της ενοποίησης σε όλους τους τομείς». Ωστόσο, το CRS «έβλεπε» μια αποτυχία και σε αυτόν τον τομέα.

«Οι κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης στην Ευρώπη ίσως να είχε στόχο να τραβήξει την προσοχή από την υποτιθέμενη ντροπή. Αν αυτό ισχύει, τότε (η κυβέρνηση) δεν πέτυχε τον στόχο της. Η αντιπολίτευση συνέχισε να ασκεί ανελέητη κριτική στην κυβέρνηση, ιδιαίτερα για την αποτυχία της να λάβει μεγαλύτερη στήριξη από την Ευρώπη».

Στο κείμενο της υπηρεσίας αναγνωρίζεται το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε τα ελληνικά εδάφη, όμως προσθέτει ότι η πλειοψηφία των κυβερνήσεων των κρατών-μελών της ΕΕ ήθελαν η Ελλάδα να βρει μια κοινή λύση με την Τουρκία, λόγω μιας εμπορικής συμφωνίας που προωθούνταν εκείνη την εποχή. Ως παράδειγμα, το CRS φέρνει τον Γάλλο πρόεδρο Ζαν Σιράκ που είχε αφήσει να εννοηθεί ότι «όσο λιγότερα προβλήματα προκαλεί η Ελλάδα, τόσες περισσότερες οι πιθανότητες να έχει την στήριξη της Γαλλίας».

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο κείμενο αναφέρεται επανειλημμένως το «λάθος» του τότε ΥΠΕΞ των ΗΠΑ να ανακοινώσει την 1η Φεβρουαρίου του ίδιου έτους ότι υπάρχουν και άλλα νησιά για την κυριαρχία των οποίων δεν θα πάρει θέση. Στο κείμενο τονίζεται ότι αυτός ήταν και ο λόγος που η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε να δεχτεί τον ειδικό απεσταλμένο των ΗΠΑ στα Βαλκάνια, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, και να στραφεί στους Ευρωπαίους συμμάχους της.

Τα «θερμά» επεισόδια που ακολούθησαν μετά την κρίση

Στις 17 Απριλίου του 1996 συνέβη άλλο ένα επεισόδιο. Ενώ οι δύο πλευρές έκαναν τις συνηθισμένες περιπολίες τους, κατά τις 2 το μεσημέρι εμφανίστηκε ένα ταχύπλοο πολιτικό σκάφος με επιβαίνοντες τρία άτομα. Κατά την αναγνώριση διαπιστώθηκε πως ήταν μέλη της οργάνωσης Ελληνοαμερικάνικη Ένωση και ήθελαν να τελέσουν τρισάγιο στην μνήμη των στρατιωτών που χάθηκαν, στην Μεγάλη Ίμια, έχοντας άδεια από το Λιμεναρχείο Καλύμνου.

Παρ’ όλο που τους δόθηκε η εντολή να τελέσουν το τρισάγιο εν πλω, πέρασαν στην πίσω πλευρά των Ιμίων, όπου η ελληνική πλευρά δεν είχε οπτική επαφή και ελέγχεται από τουρκικές ακταιώρους. Αργότερα φαίνονται να αποβιβάστηκαν στο νησί, αφήνοντας ένα στεφάνι και δύο μικρές σημαίες, μία ελληνική και μία αμερικάνικη και αποχωρούν. Μετά από λίγο δύο τουρκικά αεροσκάφη και ένα ελικόπτερο πετούν πάνω από την Μεγάλη Ίμια.

ΝΝεκρός 46χρονος ψαράς βρέθηκε στην Κέρκυρα

Επιτελείς του ελληνικού στρατού κρίνοντας πως σκοπός των Τούρκων είναι να πάρουν τις σημαίες, ενημέρωσαν το ελληνικό ΥΕΘΑ. Πήραν την εντολή να πάρουν τις σημαίες από το νησί, πριν από τους Τούρκους. Στην περιοχή κατέφθασε μία ελληνική κανονιοφόρος, ενώ βατραχάνθρωποι από την Μονάδα Υποβρυχίων Αποστολών Λιμενικού Σώματος κατέβηκαν σε φουσκωτό στο νησί. Στον αέρα πέταγαν τα τουρκικά F-16 εμποδίζοντας την κάθοδο των βατραχανθρώπων μέχρι να φθάσουν στην περιοχή ελληνικά μαχητικά, και να αρχίσουν τις εμπλοκές.

Νωρίς το απόγευμα ανακοινώθηκε το πέρας της αποστολής με αίσιο τέλος καθώς οι βατραχάνθρωποι είχαν καταφέρει να κατεβάσουν τις σημαίες και το στεφάνι και να επιστρέψουν με αυτά. Άλλο ένα περιστατικό που «πόνεσε» την Ελλάδα καθώς δεν χωρούσαν και δεν έπρεπε να χωρέσουν πανηγυρισμοί στο να κατεβάσεις εθνικά σύμβολα από δικό σου έδαφος.

Στις 12 Απριλίου 2005, υπήρξε ένα ακόμα συμβάν στη περιοχή των Ιμίων. Κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψης στην Τουρκία του τότε Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας Πέτρου Μολυβιάτη, τουρκικές ακταιωροί πλησίασαν αρκετά στα νησιά αρνούμενες να αποχωρήσουν, ακόμα και όταν ελληνικά σκάφη κατέφτασαν στην περιοχή. Το επεισόδιο διήρκεσε για αρκετές ώρες μέχρι την στιγμή που οι Τούρκοι αποφάσισαν να αποχωρήσουν.

Η μαρτυρία φαντάρου που ήταν στην πρώτη γραμμή συγκλονίζει:

«Σήμερα είδα ένα όνειρο. Είδα ότι ο Γενάρης του 1996 ήταν κι αυτός πολύ κρύος και υγρός. Σ’ ένα στρατόπεδο της βόρειας Χίου, η βροχή θαρρείς πως μπορούσε να περάσει από παντού· από τις πιο μικρές ρωγμές μέχρι και από το ανθρώπινο δέρμα. Συζητούσαμε με άλλους στρατιώτες τα τελευταία γεγονότα της έντασης με την Τουρκία. Εγώ, περισσότερο άκουγα, παρά συμμετείχα. Σκουπίζοντας τα χέρια μου από το γράσο του BMP (ρωσικό αμφίβιο άρμα μάχης του ελληνικού στρατού), προσπαθούσα να τιθασεύσω μια άγνωστη διαίσθηση που με περιτριγύριζε εκείνες τις ώρες.

Ωσπου, τα νέα κατέφθασαν. Το σήμα ήταν ξεκάθαρο. Ολοι στους λόχους κι εμείς στα BMP για να φορτώσουμε τα πυρομαχικά. Οχι δεν επρόκειτο για άσκηση. Ποτέ τέτοια ώρα, ποτέ δε φορτώναμε πυρομαχικά στα άρματα. Είχαμε εμπλοκή στα Ιμια. Οι μηχανές των φορτηγών ΡΕΟ, των τζιπ και των BMP μούγκρισαν μανιασμένα, ενώ το στρατόπεδο έμοιαζε με μυρμηγκοφωλιά που της πέταξες μια πέτρα.

Οι δόκιμοι έμοιαζαν (και ήταν) «παγωμένοι». Κάποιοι έτρεξαν για λίγα δευτερόλεπτα στο ένα και μοναδικό καρτοτηλέφωνο έξω από το ΚΨΜ για να μιλήσουν με τους δικούς τους -δεν υπήρχαν τα κινητά στην ευρεία μορφή που υπάρχουν σήμερα. Εμείς δεν είχαμε χρόνο ούτε για σκέψη, ούτε τηλέφωνα. Φορτώσαμε τον εξοπλισμό και καβαλήσαμε τους 13,5 τόνους του καθενός απ’ τα τεθωρακισμένα μας. Σε λίγα λεπτά κατευθυνόμασταν νοτιότερα στους πρόποδες του όρους, όπου έπρεπε να υπερασπιστούμε.

Εγώ στον «πύργο» του BΜΡ έκανα έναν τελευταίο έλεγχο στη διόπτρα, στους διακόπτες, στις ασφάλειες του ιμάντα ρουκετών. Ο αξιωματικός του άρματος προσπαθούσε μέσα στον εκκωφαντικό θόρυβο του άρματος και της μανιασμένης βροχής, να συνεννοηθεί με τον οδηγό ο οποίος εκείνη τη στιγμή με το κεφάλι του έξω απ’ τη θυρίδα, προσπαθούσε να κρατήσει σε σταθερή πορεία το ρωσικό θηρίο.

Περίπου τρεις ώρες μετά, παίρναμε τις θέσεις μάχης, περιμένοντας ένα νέο σήμα. Ημασταν βρεγμένοι και παγωμένοι, οι ερπύστριες των άλλων αρμάτων στρίγκλιζαν λίγο πιο πέρα, αλλά εμείς δεν ακούγαμε, δε νιώθαμε απολύτως τίποτα. Αισθανόμουν συναισθηματικά κενός, παρόλο που όλες οι αισθήσεις μου ήταν στο «κόκκινο». Οι στιγμές ήταν πρωτόγνωρες και η αίσθηση του καθήκοντος διέγραφε τα πάντα. Ημασταν, ουσιαστικά, σαν ρομπότ.«Κανένα νέο;», ρώτησα τον αξιωματικό, ενώ παράλληλα προσπαθούσα να ξεκολλήσω την κάσκα από το μέτωπό μου. «Οχι. Τσέκαρε τους πύρους του PKT (σ.σ. το πολυβόλο)», μου απάντησε κοφτά, προσπαθώντας να ακούσει κάτι απ’ τον ασύρματο.

Αρκετές ώρες μετά ήρθε το σήμα: λήξη συναγερμού. Για κάποιον άγνωστο λόγο, η είδηση δεν έφερε την αναμενόμενη ανακούφιση. Είχαμε παγώσει, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η κρίση είχε περάσει. Τουλάχιστον για κείνη την ώρα. Μερικά μέτρα πιο πέρα βρισκόταν ένα ξωκλήσι. Μπήκαν πάρα πολλοί μέσα για να αλλάξουν και να ζεσταθούν ανάβοντας ότι κερί υπήρχε διαθέσιμο. Εμείς αλλάξαμε, άλλοι πάνω στα κράνη μας (για να αποφύγουμε τη λάσπη την οποία οι ερπύστριες είχαν μετατρέψει σε βάλτο), άλλοι πάνω στα άρματα.

Σιγά σιγά έφευγε απ’ τα χείλη μας το μωβ χρώμα. Σε λίγο, κάποιοι από μας, παίρναμε το δρόμο της επιστροφής για το τάγμα. Ακόμη τρεις ώρες. Κάπου ανάμεσα στις ρουκέτες πίσω μου στον ιμάντα, είδα πεταμένη μια συσκευασία με γαλέτες (το νάιλον της γαλέτας δεν το διαπερνά ούτε… σφαίρα· μην πω και την ίδια τη γαλέτα…). Τις άνοιξα αμέσως και έδωσα στον αξιωματικό και τον οδηγό. Ακόμη και σήμερα παραμένει ό,τι πιο ωραίο έχω αισθανθεί πως έχω φάει ποτέ.

Μήνες μετά είχαμε ξανά σοβαρή εμπλοκή έξω από τη Χίο, όμως δεν έφτασε ποτέ στο επίπεδο της νύχτας των Ιμίων. Τα χρόνια πέρασαν και τα Ιμια, όμως, παραμένουν στην επικαιρότητα. Καμιά φορά χαμογελάω όταν ακούω διάφορους… «πολεμιστές της καφετέριας» να μιλούν για πόλεμο και εκστρατείες. Ούτε στον ύπνο τους.
Σήμερα είδα ένα όνειρο. Κάποιες φορές μού φαίνεται πως ήταν αληθινό…».

πηγη https://www.