Στην 42η Οδό με εφ’ όπλου λόγχη…
«Στις 27 Μαΐου 1941», όπως αναφέρει ο κ. Λόης, «το 28ο Τάγμα πρωτοστάτησε στη συγκλονιστική αναμέτρηση της 42ης Οδού (σημερινή οδός Τσικαλαριών), συμπαρασύροντας και τις γειτονικές Νεοζηλανδικές και Αυστραλιανές μονάδες. Απέναντι στην επιτιθέμενη εχθρική δύναμη, οι ενθουσιώδεις Μαορί στρατιώτες τοποθέτησαν με ψυχραιμία τις ξιφολόγχες στα τυφέκιά τους και διενέργησαν ορμητική έφοδο με απαράμιλλο θάρρος και με εκκωφαντικές ιαχές, διαλύοντας κυριολεκτικά τους Γερμανούς Ορεινούς Κυνηγούς. Μάλιστα, πριν την εφόρμηση, αρκετοί εξ’ αυτών σηκώθηκαν αγέρωχα από τις θέσεις μάχης τους και εκτέλεσαν τον πολεμικό χορό χάκα, κραδαίνοντας τον οπλισμό τους για λίγα δευτερόλεπτα, ενώ οι αντίπαλοί τους κοιτούσαν εμβρόντητοι. Αυτή η παροδική συμμαχική νίκη καθυστέρησε σημαντικά τη γερμανική προέλαση, παρέχοντας τον απαιτούμενο χρόνο στους σχηματισμούς της Βρετανικής Κοινοπολιτείας να αρχίσουν την απόσυρσή τους με σχετική ασφάλεια από την περιοχή της Σούδας προς τα νότια παράλια της Κρήτης».
Η διαφυγή από τα Σφακιά
«Τις επόμενες ημέρες, το κύριο σώμα των Νεοζηλανδών αυτοχθόνων ακολούθησε το καθορισμένο δρομολόγιο αποχώρησης, διασχίζοντας τα δύσβατα Λευκά Όρη απολύτως συντεταγμένα με τερματικό σταθμό τη Χώρα Σφακίων, όπου ανέμεναν τα βρετανικά πολεμικά πλοία εκκένωσης. Παράλληλα, ένα κλιμάκιο της μονάδας συγκρότησε το τμήμα οπισθοφυλακής των συμμαχικών στρατευμάτων, καλύπτοντας με επιτυχία την υποχωρητική ενέργειά τους. Οι ακατάβλητοι Μαορί αναχώρησαν σε δύο τμήματα την 31η Μαΐου και την 1η Ιουνίου 1941 για το λιμάνι της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου, αφήνοντας στην Κρήτη έναν βαρύ φόρο αίματος 84 νεκρών, ενώ άλλοι 71 άνδρες συνελήφθησαν αιχμάλωτοι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου