Μαχόμενος Ορθόδοξος Έλληνας : Το χαμένο “φιλότιμο”

Το πρώτο “δώρο ” του Θεού είναι ,ο πόνος και ή οδύνη που βιώνει ο “διπλανός” μας .Το κίνητρο το βοήθημα για να ενεργοποιηθεί αρχικά ο “Φόβος” μας .

Φοβόμαστε ,τρέμουμε μήπως αυτό που συμβαίνει στον συνάνθρωπο μας ,”χτυπήσει ” και την πόρτα μας Ενεργοποιείτε ο “οίκτος” και ανάλογα το μέτρο που έχει φτάσει η “ψυχής ” μας ,μπορεί να ενεργοποιηθεί η πραγματική μας” συμπάθεια ” και Αγάπη ,προς τον συνάνθρωπο μας .
Αυτό είναι το πρώτο “βοήθημα ” του Θεού για να μας βοηθήσει . Ώστε να επαναλειτουργήσει το κέντρο της ψυχής μας ,η ‘καρδιά ” μας , “Ο πόνος του άλλου” .

Αν αυτό δεν λειτουργήσει για την επανεκκίνηση του πυρήνα της ψυχής μας .που λέγεται καρδιά .
Τότε ενεργοποιήται το “επόμενο” ,ο πόνος και η οδύνη επισκέπτονται με κάποιο τρόπο την “πόρτα” μας. Γινόμαστε εμείς αυτοί που φωνάζουμε στον Θεό που πιθανόν ,είχαμε ξεχάσει η “μυκτηρίζαμε ” για καιρό

“γιατί σε μένα Θεέ μου “

Ενσωματωμένη εικόνα

Κοιτάμε τον “κόσμο” γύρω μας να ζει και να λειτουργεί ,χωρίς να νοιάζεται για εμάς .Η οπτική που βλέπουμε τα πράγματα πλέον έχει αλλάξει .

Από το παράθυρο ενός Νοσοκομείου τα πράγματα φαίνονται πλέον εντελώς διαφορετικά ,από ότι από το παράθυρο του σπιτιού μας .Δεν εκτιμούσαμε την ζωή πριν και δεν την ζούσαμε με σεβασμό και Αγάπη Είχαμε γίνει”σκληρόπετσοι” και “σκληρόκαρδοι” και έρχεται αυτό για να μας διαλύσει και να μας δείξει την ΑΔΥΝΑΜΙΑ μας.
Πόσο πιο μαλακοί γινόμαστε ,πόσο μετανιώνουμε ,πόσο λυπόμαστε πλέον για αυτούς που περνάνε τα ίδια .Πόσο ΑΝΘΡΩΠΟΙ γινόμαστε,όταν βαδίζουμε σαν ασθενής πλέον σε ένα νοσοκομείο ή σαν συγγενής ενός αγαπημένου μας .

Ο Θεός Αγαπά ,δεν εκδικείται και θέλει την “θεραπεία” μας .Είναι μερικοί από εμάς που έχουν “ελπίδα ” μέσα τους ,έχουν ακόμα μία “σπίθα” ,πάνω στην “καρβουνιασμένη ” ψυχής τους .
Δεν αφήνει ο Θεός αυτές οι ψυχές να χαθούν έρχεται με διάφορους τρόπους στις ζωές μας ,για να μας σώσει ,αρκεί να του ανοίξουμε .

Ἰδού ἕστηκα ἐπί την θύραν καί κρούω, ἐάν τις ἀκούσει τῆς φωνῆς μου καί ἀνοίξει, εἰσελεύσομαι.

Σαν Ελληνικός λαός , αυτόν τον “οίκτο ” ή “συμπάθεια” το ονομάζουμε “φιλότιμο “.
Την “πνευματική ” μας κινητοποίηση να κάνουμε το σωστό .Χαρακτηριστικό μας και γνωστό στην “υφήλιο” παλιά..
Δεν νομίζω ότι υπάρχει πλέον ,παντού επικρατεί το συμφέρον και ο αλληλοσπαραγμός .

Με τα μνημόνια δεν μάθαμε ,επιλέξαμε άθεο Κυβερνήτη , δεχόμαστε οτιδήποτε, παράδειγμα “ουδετερόθρησκο ” κράτος ,δεν αντιδρούμε σε τίποτα ,παρά ελάχιστα .Στις συγκεντρώσεις πολιτικών σηκώνονται μικρά κορίτσια και φωνάζουν “προδότες ” οι άλλοι φοβόμαστε τους “πραιτωριανούς ” μην χάσουμε τα λίγα εναπομείναντα κεκτημένα .Αλλά έχουμε χάσει το κυριότερο “την ψυχή ” μας

Γίναμε πιο “υλιστές ” στα δύσκολα από ότι είμασταν στα εύκολα και δυστυχώς,απέχουμε από την Εκκλησία , δεν μετανοούμε με τίποτα…
Οι “πνευματικοί νόμοι ” υπάρχουν για να λειτουργούν , κάτι σαν “πνευματικά μαθηματικά ” Το διαλαλούσε ο Άγιος Παίσιος ,δεν νομίζω τον καταλάβαμε

Δυστυχώς θα συμβεί κάτι οδυνηρό για να μας “ενώσει ” δεν γίνεται διαφορετικά πλέον , αρχικά ο πόνος θα είναι κοινός και τότε θα στραφούμε εκεί που έπρεπε να στραφούμε πριν καιρό ,για βοήθεια

Για το τι θα συμβεί ; ένας Θεός ξέρει σας παραπέμπω στις “προφητείες “,αλλά στο χέρι μας είναι όχι να το αποτρέψουμε πλέον , γιατί το φέραμε στην πόρτα μας ,με την αμετανοησία μας ,αλλά να το απαλύνουμε όταν θα συμβεί .

Καλό Αγώνα

Πνευματικό προς το παρόν..

Μαχόμενος Ορθόδοξος Έλληνας               πηγη