ΠΟΛΥ ΞΥΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΕΒΡΑΙΙΚΑ FUND! ΠΡΟΣΗΧΘΗΣΑΝ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ – ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΔΕΡΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤ! (ΒΙΝΤΕΟ)

Παρουσία δυνάμεων των ΜΑΤ επιχειρήθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου, να γίνει από εκπρόσωπο αμερικανικού fund, η κατάσχεση καταστήματος Ρεθυμνιώτη του οποίου το δάνειο έχει εξαγοραστεί.

Από νωρίς το πρωί, η ευρύτερη περιοχή είχε αποκλειστεί από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, προκειμένου να μην είναι δυνατή η προσέγγιση πολιτών.

Τοπικοί επιχειρηματίες, μέλη του ΣΑΟΡ αλλά και απλοί πολίτες έκαναν την εμφάνιση τους στο μέρος που στεγάζεται η τοπική επιχείρηση και προσπάθησαν να σπάσουν τον κλοιό τον ΜΑΤ και να αποτρέψουν τη σφράγιση του καταστήματος με αποτέλεσμα να σημειωθούν επεισόδια.

Μάλιστα, πολίτες που είχαν συγκεντρωθεί στο σημείο κατάφεραν να απομακρύνουν το όχημα τεχνικού που πήγε να εγκαταστήσει συναγερμό στο κατάστημα, ενώ εκτοξεύτηκαν αντικείμενα εναντίον του εκπροσώπου του Fund, όταν έβγαινε από το μαγαζί και ο οποίος φυγαδεύτηκε από την αστυνομία.

Ο κλειδαράς σύμφωνα με πληροφορίες είναι από τα Χανιά καθώς κανείς ρεθυμνιωτης δεν δέχτηκε να συμμετάσχει στην όλη επιχείρηση ενώ το δεύτερο άτομα είναι ο εκπρόσωπος του fund και δικαστικός επιμελητής.

Στο βίντεο που ακολουθεί ακούγονται ακατάλληλες φράσεις και το βλέπετε με δική σας ευθύνη

Προσήχθησαν και στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι o υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος κ υποψήφιος βουλευτής της Χρυσής Αυγής Κων/νος Καμαρίτης, καθώς και ο περιφερειακός Σύμβουλος της Χρυσής Αυγής Γ Σπυρόπουλος!

Ιαχές Τζιχάντ στην Πάτρα: Ορδές λαθρομεταναστών κινήθηκαν απειλητικά φωνάζοντας «Αλλάχ Ακμπάρ»

Οι κάτοικοι της περιοχής των Ιτεών κοντά στην είσοδο του νέου λιμανιού της Πάτρας νόμιζαν πως έβλεπαν κάποιο βιντεάκι από αυτά που ευρέως κυκλοφορούν στο youtube και δείχνουν τζιχαντιστές να τρομοκρατούν κάνοντας «βροντερές» επικλήσεις στον Αλλάχ.

Το περιστατικό συνέβη το βράδυ της περασμένης Δευτέρας. Περίπου εκατό άτομα είχαν σχηματίσει «κύκλο» είχαν βγάλει τα παπούτσια τους, ένας στη μέση έψελνε και οι υπόλοιποι επικαλούνταν τον Αλλάχ. «Αλλάχ Ακμπάρ» φώναζαν δυνατά, ενώ στο τέλος της προσευχής τους, άρχισαν να υψώνουν τις γροθιές τους και να φωνάζουν και πάλι «Αλλάχ Ακμπάρ». Όλα αυτά στο πίσω μέρος της ΑΒΕΞ, δίπλα από το γκαράζ των λεωφορείων του ΚΤΕΛ, σύμφωνα με πληροφορίες του dete.gr

Οι κάτοικοι θορυβήθηκαν, μια και οι «πιστοί» Αφγανοί έδειχναν «αγριεμένοι» μετά την προσευχή τους. Ανησύχησαν δε, όταν τους είδαν με υψωμένες τις γροθιές να φωνάζουν το περιβόητο «Αλλάχ ακμπάρ».Και την επομένη όμως ημέρα οι Αφγανοί δεν κάθισαν με σταυρωμένα τα χέρια. Οι κάτοικοι έγιναν αυτόπτες μάρτυρες μίας ενέργειας που τελευταία κάνουν οι μετανάστες προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο να τους χτυπήσει αυτοκίνητο, όταν προσπαθούν να εισβάλλουν στο λιμάνι διασχίζοντας κάθετα την παραλιακή Ακτή Δυμαίων. Ρίχνουν λάδι στο οδόστρωμα. «Το “χουν ξανακάνει πολλές φορές» μας δηλώνει κάτοικος της περιοχής.

Την ίδια ώρα διαστάσεις χιονοστιβάδας  τείνει να λάβει το μείζον θέμα των μεταναστών που διαμένουν και κινούνται στην παραλιακή ζώνη της Πάτρας.

Η Ελληνική Αστυνομία  άφησε πολύτιμο χρόνο να χαθεί και τώρα οι επιτελείς της «τρέχουν και δεν φθάνουν».

Μετακινώντας καθημερινά στην παραλιακή ζώνη ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, που στην ουσία παίζουν το ρόλο του απλού παρατηρητή, επιδιώκουν απλά να καλύψουν την πλευρά του νομίσματος που «γράφει»: «αισθητή παρουσία» και μόνον».Στην ουσία η τοπική ΕΛ.ΑΣ. αδυνατεί να δώσει έστω και ένα ήπιο στίγμα αστυνόμευσης, μιας και η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών που διακινούνται στην ευρύτερη περιοχή διαθέτουν άδεια ασύλου.

Ταυτόχρονα, επιτρέπει να αυξάνεται κατακόρυφα ο κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος για τους ίδιους τους αλλοδαπούς, που στοχεύουν κατ’ ευθείαν στην περίφραξη του Λιμανιού, διασχίζοντας σε ανύποπτοι χρόνο μία λεωφόρο ταχείας κυκλοφορίας.http://www.html

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ – Το ΜΥΣΤΗΡΙΟ όσων γεννήθηκαν έως το 1985… Αξίζει να το διαβάσετε!!!!!

Όσοι ανήκετε σε αυτές τις ηλικίες…θα καταλάβετε: «H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε… Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να…μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.. Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..> Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάζαμε τα κόκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντας μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.. Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα… μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.. Χάσαμε χιλιάδες greekmagazino.com μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε; Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη! Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ.. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»… συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί…»!!! viralgr.comhttp://www.E%BA/